اهمیت نقش اساتید و کارکنان در سلامت روان دانشجویان - بخش اول

دانشگاه و کارکنان آن در مقابل مراقبت از سلامت روان دانشجویان نقش حساس و مهمی دارند.
ممکن است دانشجویان فعلی نسبت به انواع خاصی از مشکلات آسیب پذیرتر باشند.حتی انتقال به دانشگاه و سازگاری با آن که در سال اول ورود به دانشگاه یک مساله تحولی معمول به حساب می آید ممکن است برای بعضی از دانشجویان به شدت استرس زا باشد.
سن آغاز بسیاری از اختلالات روانی عمده مطابق با سنی است که افراد به طور معمول وارد دانشگاه می شوند ۲۴-۱۸.
هر روز تعداد بیشتر و بیشتری از دانشجویان به دلیل خستگی و ناکامی های پیاپی در زندگی دانشجویی،نمرات نامطلوب،عدم عضویت در انجمن ها یا مشکلات مربوط به روابط بین فردی،مستاصل و درمانده می شوند.
مشکلات روانشناختی می توانند بر مواردی مثل حضور در کلاس،تمرکز،حافظه،انگیزه،پشتکار و عادت مطالعه تاثیر نامطلوب بگذارند و حتی افت شدید در عملکرد تحصیلی دانشجویان ایجاد نمایند.
بسیاری از دانشجویان در صورتی که نتواند با همسالان خود ارتباط خوبی برقرار کنند،برای دریافت حمایت اجتماعی با اساتید یا کارکنان دانشگاه تعامل می کنند.احساس انزوای اجتماعی و محدودیت در زندگی تحصیلی می تواند علت و معلول درگیری دانشجویان با اختلالات روانی باشد.
سرو کار داشتن با دانشجویان آشفته برای کارکنان و اساتید غیر متخصص،اضطراب برانگیز است،زیرا آنها نمی دانند با این دانشجویان چگونه رفتار کنند یا چگونه به آنها پاسخ دهند.
افراد غیر مشاور باید مرزهای مربوط به نقش خود را حفظ کنند و حتی در همان موارد محدود نیز از اتخاذ نقش مشاور خودداری کنند.
برای افرادی که در دانشگاه کار می کنند این مساله بسیار حیاتی است که بدانند چگونه باید به نیاز های دانشجویان درگیر با مسائل روانی پاسخ دهند و آنها را برای دریافت کمک های حرفه ای تر راهنمایی کنند.